Dit type hernia staat in de medische wereld ook wel bekend als de cerviale hernia. Bij deze aandoening puilt de zachte kern van een tussenwervelschijf in de nek uit. Daardoor komt er druk te staan op omliggende zenuwen. Bekijk de tussenwervelschijven als een soort schokdempers tussen de wervels. Die bestaan uit een stevige buitenlaag en een zachte kern. Raakt nu die buitenlaag beschadigt of verzwakt die, dan kan de zachte kern naar buiten treden. Met als gevolg: tintelingen, gevoelloosheid en soms behoorlijk wat pijn. Dit artikel beschrijft welke fasen een nekhernia kent en hoe de behandelingsaanpak in haar werk gaat.

Nekhernia: de check

De huisarts kan constateren dat je aanhoudende nekpijn hebt die uitstraalt naar schouders, armen en handen. Bij die pijn ervaar je dan tintelingen en gevoelloosheid. Leg je nu aan je arts uit dat deze symptomen zich de afgelopen maanden hebben verergerd en dat je verder geen duidelijk ongeval hebt gehad, dan gaat de arts over tot een klinisch onderzoek. Hij inspecteert dan je nek op zwelling of asymmetrische nekspieren. Hij onderzoekt hoeveel bewegingsvrijheid je hebt bij het buigen en draaien van je hoofd. Via een neurologisch onderzoek kan verminderde gevoeligheid en verminderde kracht in armen en handen worden gemeten. En via beeldvormend onderzoek wordt de klacht ook nader bekeken; vaak gebeurt dat met een MRI-scan.

Nekhernia: de drie fasen

Een nekhernia kan verergeren. Daar zijn drie fasen van bekend. In de vroegste fase vormt de hernia zich. In deze fase start de zachte kern van de tussenwervelschijf met uitpuilen. De schijf verliest zijn normale vorm en er kunnen microscopisch kleine scheurtjes ontstaan. De volgende, vorderende fase dient zich aan als het uitpuilen leidt tot druk op je zenuwen. Daardoor ontstaan er ontstekingsreacties. Die zijn te zien door bijvoorbeeld lokale zwelling of irritaties. Je merkt dan ook pijn, tintelingen en gevoelloosheid in je armen. De laatste fase is de gevorderde fase. De uitpuiling van de zachte kern is nu zo ver dat je zenuwwortels heel erg worden samengedrukt. Naast grote pijn en een moeilijk beweegbare nek, kun je dan ook spierzwakte in je armen krijgen.

Behandelingsaanpak

In de vroege fase gaat de arts meestal over tot conservatieve behandeling. Dat betekent dat je fysiotherapie wordt voorgeschreven. Zo oefen je het versterken van je nek- en rugspieren. Tegen de pijn krijg je dan NSAID’s (niet steroïdale ontstekingsremmers). Ook wordt rust aanbevolen. Zit je nekhernia al in een vorderende fase, dan kan overgegaan worden op corticosteroïde injecties die de ontsteking moeten verminderen. Ook kunnen zenuwblokkades worden uitgevoerd om de pijn tegen te gaan. Bij een hernia in de gevorderde fase kan een operatie worden gesproken. Bij zo’n chirurgische ingreep kan sprake zijn van discectomie (het weghalen van de uitpuilende kern) of van cervicale fusie. Bij het laatste worden je wervels weer gestabiliseerd.

Pijnloos?

Een operatie is altijd een behoorlijke ingreep. Gelukkig kan een nekhernia operatie verricht worden met minimale pijn. Lokale verdoving helpt, de insnijdingen (incisies) worden zo klein mogelijk gehouden en met zeer moderne technologieën kunnen chirurgen hun werk uitvoeren. De manier waarop je ligt, is doordacht gekozen en goede fysiotherapie nadien helpt je snel te herstellen.

Ga voor meer informatie naar Hernia-weg.nl.